Dil öğrenim süreçlerinde asli unsur öğrenen ve öğretendir. Hem öğrenen hem öğretenin ortak aracı ise materyallerdir. Öğreticiler için materyal sadece kullanım yönüyle değil üretim süreci bakımından da önemli bir eğitim-öğretim bileşenidir. Bu bileşenlerin başında ders kitapları ve yardımcı kaynak niteliğindeki hikâye kitapları gelir. Hayden White (1981, s.1) anlatıyı “bilineni anlatıma dönüştürme”, bir diğer ifadeyle “insan deneyimini anlam yapılarıyla bağdaşık biçimlere dönüştürme” olarak tanımlamıştır. Bu dönüştürme süreci özel bir alan olduğu için sanat dallarından biri olarak kabul edilmektedir. Yabancı dil öğretimi söz konusu olduğunda hikâye kitapları ve ders kitaplarındaki anlatı metinleri edebi yetkinlik ve yeterliklerin yanı sıra öğretilecek dilin ikinci/yabancı dil olarak öğretimine yönelik bir uzmanlık da gerektirmektedir. Çalışma bu kapsamda yapılandırılmış olup yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan anlatı metinlerinin geliştirilme süreci ve süreçte dikkat edilmesi gereken önemli noktalar üzerinde durulmuştur. Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ve anlatı metni kuramsal çerçevede ele alındıktan sonra Diller İçin Avrupa Ortak Başvuru Metnine uygun hazırlanan Ankara Üniversitesi TÖMER Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretim Programındaki ilgili kazanımlardan oluşan seçki paylaşılmış ve yeni metin oluşturma sürecinde değişkenlerin önemi vurgulanmıştır. Çalışmadaki bilgiler alanyazından beslenerek oluşturulmakla birlikte uygulamadan gelen edinimleri de yansıtmaktadır.

Anlatı, metin, Türkçe, yabancı dil, öğretim.