Çağdaş bir devlet ve toplum oluşturmayı hedefleyen Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurucusu Mustafa Kemal Paşa ve Adalet Bakanı Mahmut Esat Bozkurt. “ Kişiler Hukuku”, “Aile Hukuku, “Miras Hukuku”, “Eşya Hukuku” ve “Borçlar Hukukunu” hayata geçirmek için hukuk devrimi yapmışlardır. Bu amaçla Adalet Bakanlığı tarafından kurulan çeşitli hukuk komisyonları içinde “Medenî Hukuk Komisyonu” da oluşturulmuştur. “Türk Kanunu Medinesi” (TKM) için çalışmalarına başlayan komisyon tarafından Batı Avrupa’daki bir ülkenin medeni kanunun olduğu gibi alınmasına karar verilmiştir. Bu karar doğrultusunda “İsviçre Medenî Kanunu” bazı değişikliklerle bir bütün olarak alınmış ve bilim kurulunda tercümesi yapılmıştır. 17 Şubat 1926’da Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde (TBMM) TKM’nin maddeleri tek tek oylanarak kabul edilmiştir. . Bu kanun tamamlayıcısı olarak yine İsviçre Borçlar Kanunu da tam olarak alınmış, kabul edilmiş ve TBMM’de oylanarak 22 Nisan 1926’da kabul edilmiş ve her iki kanun 4 Ekim 1926’da yürürlüğe girmiştir. İsviçre, kendi toplum ihtiyaçlarına ve yapısına uygun bir şekilde “Medeni Kanun’da” (MK) yeniliklere gitmiş, yeni birtakım kurumlar oluşturmuştur. Farklı bir kültür ve toplum yapısına sahip olan Türkiye toplumunda kendine özgü özellikleri ve ihtiyaçları nedeniyle revizyona gitmek yerine yeni bir MK’nın hayata geçirilmesine karar verilmiştir. Avrupa Birliği (AB) ile adaylık müzakereleri sürecinde müktesebata uyum çalışmaları bu kararın alınmasında önemli bir etken olmuştur. Yeni MK çalışmaları çok geniş platformda yapılmış sonunda tasarı TBMM’de 2 Kasım 2001’de kabul edilmiş, 1 Ocak 2002’de yürürlüğe girmiştir.

Eski Medenî Kanun, Yeni Medenî Kanun, hukuk, eşitlik, hak.