Bu çalışmada; Türkçenin tarihî dönemlerinde kullanılan +sXg ve bu ekin günümüz Türkçesindeki şekli olan +sX gramer kitaplarında tanıklanmaya çalışılmıştır. Türkçenin tarihî dönemlerinde +sX ekinin büyük çoğunlukla benzerlik anlamını vermede kullanıldığı tespit edilmiştir. Ekin en eski şekli +sIg ve +çIg olup Karahanlı Türkçesine kadar bu şekliyle geldiği görülmüştür. Harezm döneminden itibaren ekte değişiklikler söz konusudur. Ekin, Harezm döneminde +sI; Kıpçak döneminde +sI ve +sIy; Çağataycada +sI; Eski Anadolu Türkçesinde +sI şeklinde kullanıldığı tespit edilmiştir. Ek; son sesinin düşmesiyle +sI halini almış, günümüz Türkçesine kadar gelmiş ve Türkiye Türkçesindeki ünlü uyumunun sonucunda +sX şeklini almıştır. Ekin, Türkiye Türkçesindeki şekilleri için Türk Dil Kurumu’nun yayımladığı on birinci basım Türkçe Sözlük kullanılmıştır. Türkçe Sözlük’te tanıklanan sözcükler aracılığıyla ekin günümüzde sözcük türetmedeki işlevi tespit edilmiştir. Tespit edilen sözcüklerden hareketle +sX eki Türkiye Türkçesindeki sözcüğe yüklediği anlama göre; benzerlik ifadesi taşıması, terim ve takım adı oluşturması bakımından üç başlık altında sınıflandırılmıştır. Ekin 120 sözcükle en çok benzerlik ifadesi taşıyan sözcük türetmede kullanıldığı tespit edilmiştir. Benzerlik ifadesi taşıyan sözcükler; bitki, bir durum, cinsiyet, değerli taş, edebiyat, eğlence, eşya, geometrik şekil, gökyüzü, hayvan, maden, meyve ve sebze, organ, renk, sanat, tahıl, tat, yapı ve inşaat malzemeleri, yiyecek olmak üzere 19 başlık altında verilmiştir. Anatomiden 6, bitki biliminden 5, astronomiden 3, dilbilimden 3, biyoloji, diplomasi ve tıp alanından 1 olmak üzere 7 farklı alanda terim türetmede kullanıldığı tespit edilmiştir. Ekin; deniz hayvanı takımı, genel hayvan takımı, parazit ve kuş takımı olmak üzere 4 hayvan takımına ad vermede kullanıldığı görülmüştür.

Türkiye Türkçesi, biçimbilgisi, addan ad yapan ek, +sX.