Ritim kavramı, genel anlamda evrenin dinamizminden kaynaklanan ve düzenli ya da düzensiz periyotlarla devam eden her türlü hareketliliği; özel anlamda ise müzikal yapı içinde bütünün, simetrik ya da asimetrik biçimde uygunluk ve düzen içinde bölümlere ayrılmasını ifade eder. Geleneksel Anadolu müziği, Hint müziği ve Gamelan müziğinin kökleri, bu coğrafyaların binlerce yıllık geçmişinde, kendine özgü kültürel ve ruhani değerlerinde bulunmaktadır. Bu müzik türleri, genel bir sınıflandırma ve coğrafi konum algısıyla Doğu müzikleri içinde değerlendirilse de bu ayrımın temelinde yön algısından ziyade, söz konusu müzik türlerinin ritmik ve melodik yapıları, pratik işleniş biçimleri ve onlara yüklenen kültürel anlamlandırmalar arasındaki yakınlık yatmaktadır. Ritim olgusu kültürel bağlamda ele alındığında, bu kavramın Batı müziklerindeki anlamıyla Doğu müziklerindeki anlamının farklılık gösterdiği dikkat çekmektedir. Bu çalışmada, amaçlanan doğrultuda; geleneksel Anadolu müziği, Hint müziği ve Gamelan müziği, ritmik yapıları ekseninde genel hatlarıyla kültürel ve teorik çerçevede ele alınmaktadır. Araştırma yöntemi olarak, nitel bir yaklaşıma dayanan çalışmada, söz konusu müzik türleri betimsel analiz yöntemiyle incelenmektedir.

Ritim, Hint müziği, Gamelan, Anadolu müziği.