Mitoloji, Türk edebiyatının önemli beslenme kaynaklarından biridir. Klasik dönemde Fars ve Doğu mitolojileri, Batılılaşmayla birlikte yerini antik Yunan mitolojisine bırakmıştır. Tanzimat’la birlikte Yunan mitolojisine yönelen Türk şiiri de mitosları bir esin kaynağı olarak kullanır. Hilmi Yavuz, şiirlerinde yeni imge ve imajlarla mitos dünyasıyla ilişki kuran şairlerden biridir. Yavuz’un, on altı şiirden oluşan Söylen Şiirleri, postmodern anlatımlarla şekillenen özgün imgeler aracılığıyla modern Türk edebiyatında mitolojinin esin kaynağı olduğu şiir damarını besler. Bu makalede “Söylen Şiirleri”nden, “Lethe”, “Endymion”, “Kharybdis ile Skylla”, “Yaban Atlarını kışkırtan Dionysos” ve “Kronos” şiirlerine alımlama estetiği yöntemiyle yakından bakılmıştır. Makalede alımlanan şiirlerde, mitik temsillerin hangi kapsamda neyin temsili olarak kullanıldığı, mitolojik göndermelerin hangi evrensel ya da öznel duyguya karşılık geldiği, yaratılan imge ve imajların geçmiş mitik geleneğin devamlılığı anlamında neye tekabül ettiği ortaya konulmuştur. Şiirlerde, evrensel mitik geleneğin temellükü ve bu mirasın devamlılığı yansıtılmıştır. Çalışma, şiirlerin mitolojiden ilhamla ürettiği yeni imge ve imajlarına yönelik Türk edebiyatının mitoloji refleksine ilişkin fikir vermektedir.

Türk şiiri, mitoloji, Yunan mitolojisi, Hilmi Yavuz, Söylen Şiirleri.