Âdem Çelebi, XVIII. yüzyılda İstanbul’da yaşamış olduğu düşünülen bir şairdir. Şiirlerinden İstanbullu olduğu ya da İstanbul’da yaşamış olabileceği tahminlerinde bulunulabilir. Âdem Çelebi’nin gayr-i müretteb bir divanı vardır. Özellikle gazel nazım şekliyle yazdığı şiirleri oldukça fazladır. Ayrıca “kalenderî”, “semai”, “rubai”, “satranç” vb. tarzında yazdığı şiirleri de mevcuttur. Şiirlerinin bazılarında dinî tasavvufi unsurlara değinirken kimisinde beşerî hususlara değinmiştir. Dinî unsurları kullanırken en çok peygamber kıssaları göze çarpmaktadır. Tüm bunlarla birlikte şiirlerinde musiki ögelere de sıkça yer vermiş hatta şiir başlıklarında “güfte” ifadesini kullanmıştır.  Bu şiirler arasında pek çok yer ismi geçmektedir. Bu isimlerin bazıları yalnızca metafor olarak kullanılırken bazıları şairin İstanbul’da yaşadığını düşündüren semtlerden ibarettir. Pek çok şiirinde İstanbul’un “Vefa, Tozkoparan, Silivri, Haramidere, Çekmece” gibi semtlerine değinmesi, özellikle bir şiirini “İstanbul” redifiyle oluşturması bizi bu çalışmaya teşvik etmiştir.

Bu çalışmanın amacı, Âdem Çelebi Dîvânı’ndaki yer ve mekân adlarını tespit etmek ve tespit edilen bu yerlerin divan şiirindeki karşılıklarını benzerlik ya da farklılık açısından ele alabilmektir.

Âdem Çelebi, yer adları, Dîvân, XVIII. Yüzyıl.