Savunmasız ve güçsüz bireyler olarak dünyaya gelen çocuklar önce ailesi daha sonra toplumun etkisiyle sosyal bir varlık olmaya başlar. Çocuğun sağlıklı bir birey olmasında fiziksel, sosyal ve psikolojik ihtiyaçlarının karşılanması önemlidir. Bu ihtiyaçları karşılanan çocuklar sağlıklı toplumların oluşumunu sağlar. 1923’te ilan edilen Cumhuriyet, Türkiye için sadece yönetsel bir rejim değişikliği değil her anlamda modern bir toplum yaratma idealini taşımıştır. Bu ideal çerçevesinde Cumhuriyet’in kurucu kadroları toplumsal değişimde ailenin önemini her fırsatta vurgulamıştır. Aile ile birlikte çocuk toplumun geleceği olarak görülmüştür. Çocuğa yüklenen anlam beraberinde çocuğu koruma ihtiyacını ortaya çıkarmıştır. 1939-1945 yıları arasında yaşanan II. Dünya Savaşı sırasında karşılaşılan zorluklar toplumsal alanda yaşanan sorunları artırmıştır. Yaşanan güçlükler ailelerin parçalanmasına neden olmuştur. Bu dönemde kimsesiz ve korunmaya muhtaç çocukların sayılarındaki artış dikkat çekici boyutlara ulaşmıştır. Çocukları korumak için başlatılan çalışmaların yasallaşması ancak 27 Mayıs 1949’da yürürlüğe giren Korunmaya Muhtaç Çocuklar Hakkında Kanun ile gerçekleşmiştir. Bu çalışmada II. Dünya Savaşı ve Türkiye’ye etkileri, çocukları koruma kanunun yürürlüğe girme süreci, TBMM’de yapılan görüşmeler, arşiv belgeleri, konu ile ilgili araştırma eserleri ve ulusal basında bu görüşmelerin kamuoyuna yansımaları ile birlikte ele alınmıştır. Günümüzde güncelliğini koruyan ve henüz istenilen seviyede olmadığımız/olamadığımız çocuk meselesinde bu kanun önemli bir adım olmuş ve daha sonra yapılacak çalışmaların temeli atılmıştır.

Cumhuriyet, Korunmaya Muhtaç Çocuk, II. Dünya Savaşı, Türkiye, Çocuk Koruma Kanunu.