Bu çalışmada ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin oluşturdukları yazılı ve sözlü metinlerdeki bağdaşıklık ve tutarlılık durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 8. sınıfta öğrenim gören 100 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma grubu uygun örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Çalışmada betimsel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın nicel verileri, öğrencilerin oluşturdukları sözlü ve yazılı metinlerin “Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi Ölçeği”, “Öyküleyici Anlatım Tutarlılık Değerlendirme Ölçeği” ile incelenmesi ve kişisel bilgi formu ile elde edilmiştir. Uygulama sürecinde öğrencilere uzman görüşleri doğrultusunda hazırlanan sözlü ve yazılı anlatım konuları verilmiştir. Yazılı metinler öğrenci kâğıtlarından sözlü metinler ise öğrencilerin ses kayıtlarının araştırmacı tarafından yazıya geçirilmesiyle elde edilmiştir. Ayrıca kişisel bilgi formu kullanılarak öğrencilerden elde edilen veriler, excel formatında ölçeklendirilmiştir. Bu veriler ile öğrencilerin oluşturdukları yazılı ve sözlü öyküleyici metinlerinden elde edilen veriler SPSS 22.0 istatistik programı aracılığı ile analiz edilmiş, öğrencilerin çeşitli değişkenlere göre bağdaşıklık araçlarını kullanma ve metin tutarlılığı oluşturma durumları farklı değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırma sonucunda öğrencilerin sözlü metinlerinde yazılı metinlerine oranla daha düşük düzeyde bağdaşıklık aracı kullandıkları, metin tutarlılık puanlarının da sözlü metinlerinde yazılı metinlerine oranla daha düşük düzeyde olduğu görülmüştür. Öğrencilerin sözlü ve yazılı metinlerinde bağdaşıklık araçlarını kullanmada ve tutarlılık oluşturmada bazı değişkenlere göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.

Yazılı anlatım, sözlü anlatım, öyküleyici metin, bağdaşıklık, tutarlılık.