Safevîler devrinin önemli tarihçilerinden olan Yahyâ b. Abdullatîf Kazvînî, 885 (1481) yılında Kazvin şehrinde doğdu. Genel bir İslam tarihi olan Lübbü’t-Tevârîh adlı eserini 948 (1541-1542) yılında Şah İsmail’in dördüncü oğlu Behram Mirza için kaleme aldı. Serbedârîler bahsi, eserin üçüncü bölümünün beşinci faslında yer almaktadır. İlhanlı Devleti’nin son kudretli hükümdarı Ebu Said Bahadır Han’ın ölümü (1335) ve devletin inkırazı sonucunda İran’da siyasî istikrar son buldu. Böyle bir ortamda Horasan’da Sebzvar şehrini merkez yapan ve XIV. yüzyılda İran’da yaklaşık elli yıl hüküm süren Şiî Serbedârîler Devleti kuruldu. Serbedârîler konusunda kaynaklarda oldukça sığ bilgiler yer almaktadır. Bununla birlikte günümüzde bu devlet ile alakalı çok az sayıda akademik çalışma mevcuttur. Gerek adı geçen eserin gerekse de Serbedârîlerin daha fazla tanınırlığına katkı sağlamak düşüncesiyle yapılan bu çalışmada, ilk olarak Yahyâ b. Abdullatîf ve eseri hakkında bilgiler verilmiştir. Ardından Serbedârîlerin Lübbü’t-Tevârîh’te geçen kısmı tercüme edilmiş, Serbedârîler ile ilgili diğer kaynaklarda ve araştırma eserlerde geçen farklı bilgiler de dipnotlarda gösterilmiştir.

Yahyâ b. Abdullatîf Kazvînî, Lübbü’t-Tevârîh, Serbedârîler.