1950 Kuşağı öykücüleri arasında dikkat çeken yazarlarından biri olan Bilge Karasu, roman ve öyküleriyle tanınmaktadır. Bununla birlikte Bilge Karasu deneme ve mektup türünde de eserler vermiştir. Karasu’nun yazdığı yüzlerce mektup, popüler bir iletişim aracından ziyade dönemin sosyal ve kültürel atmosferini yansıtan ve edebî değeri olan ürünlerdir. Bu mektupların çoğu kaybolduğundan ancak ulaşılabilenler kitaplaştırılmıştır. Kitaplaştırılmış olan bu mektupların bir kısmını 1964-1995 yılları arasında yazar arkadaşı Halûk Aker’e gönderdiği mektuplar oluşturur, diğerini ise hemen hemen aynı yıllarda Fransız dostları Jean Nicolas ve Gino Harsh’a gönderdiği mektuplardır. 20’li yaşlarda edebiyata girmesine rağmen ilk kitabını 1963 yılında yayımlayan Bilge Karasu’nun 1964 yılında arkadaşlarına mektuplar göndermeye başlaması bir tesadüf olmayıp yazarlık serüveninin başından itibaren mektupla ilgilendiğini ve kurmaca eserleriyle mektuplarını aynı dönemde kaleme aldığını göstermektedir. Yazdığı metinler üzerinde uzun uzun çalışarak onları ince ince dokuyan yazarın arkadaşlarına gönderdiği mektuplarda; gündelik hayatına ilişkin detayların yanında eserlerini üretme şekline ve bu üretim sürecinde beslendiği kaynaklara dair bilgilere de rastlamak mümkündür. Dolayısıyla bu mektuplar; anlaşılması, yorumlanması güç bir yazar olan Bilge Karasu’yu çözümlemek adına bir anahtar niteliğindedir. Bu yazıda Bilge Karasu’nun gündelik hayatındaki alışkanlıklarından dönemin sosyal ve siyasal olayları hakkındaki yorumlarına kadar pek çok konuya temas eden mektupları ele alınarak yazarın bu mektuplarda satır aralarına gizlenmiş olan edebî görüşleri ortaya konacak, Türk edebiyatına dair düşünceleri irdelenecek, sanat anlayışı değerlendirilecektir.

Bilge Karasu, mektup, edebiyat, metin.