Türk âşıklık geleneğinin en önemli temsilcilerinden biri olan Âşık Ömer, XVII. yüzyılda yaşamış, şiirlerinin sayısı, muhtevası ve edebî zenginlikleri bakımından şöhret kazanmıştır. Şiirlerinde çoğunlukla Âşık Ömer ve Ömer olmak üzere Adlî, Vehbî, Derviş Nihanî mahlaslarını da kullanmıştır. Ayrıca, şiirlerini bir divanda toplama kaygısı duymuş ilk saz şairi olmasıyla diğer saz şairlerine öncülük etmiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren hakkında pek çok önemli araştırma yapılmış, 2010 yılında ise Yakup Karasoy ve Orhan Yavuz’un ortak çalışmalarıyla 1455 şiirini ihtiva eden tenkitli bir divanı yayımlanmıştır. Söz konusu divan, Âşık Ömer’in hayatı ve sanatına dair bugüne kadar yapılmış en kapsamlı ve en hacimli çalışmadır. Bu yayının ardından söz konusu divanda bulunmayan, cönklerde veya şiir mecmualarında kayıtlı başka şiirleri de akademik dergilerde yayımlanmış veya bildiri olarak sunulmuştur. Âşık Ömer’in şiirleri çoğunlukla cönklerde, cönklere nispetle daha az olmak üzere şiir mecmualarında kayıtlıdır. Bu gerçekten hareketle olsa gerek, Âşık Ömer daha çok halk edebiyatı araştırmacılarının çalışmalarına konu olmuştur. Şiirlerinin büyük bir çoğunluğunu aruz vezniyle yazması, divan tertip etmesi, başvurduğu edebî sanatlar ve dili; Âşık Ömer’in bir divan şairi olduğunu düşündürmektedir. Bu çalışmada, Âşık Ömer hakkında yapılacak yeni yayınlar için kolaylık sağlamak amacıyla bugüne kadar yapılmış araştırmalar taranmış, ulaşabilen veya haberdar olunan kaynaklar listelenerek bir bibliyografya hazırlanmıştır.

Âşık edebiyatı, XVII. yüzyıl, saz şairleri, Âşık Ömer, Âşık Ömer Bibliyografyası.