Divan edebiyatının 15. yüzyıl temsilcilerinden biri olan Hâmidî-i Isfahânî, 834/1430 yılında Isfahan’da doğmuş, orada eğitim almış ve memduh bulamadığı için 862/1457’de Isfahan’dan ayrılıp Şirvanşahlar sarayına girmiştir. Şirvan’da iki yıl kalan Hâmidî, daha sonra seyahate çıkarak 864/1459’da Anadolu’ya gelmiş ve Kastamonu’da İsfendiyaroğlu İsmail Bey’in himayesine girmiştir. 865/1460’ta Sadrazam Mahmut Paşa vasıtasıyla Fatih Sultan Mehmet’in sarayına girmiş ve orada yaklaşık 15 yıl birçok görevde bulunmuştur. Ordu ile birlikte bazı seferlere katılan şairin nerede ve nasıl öldüğü bilinmemektedir. Hâmidî’nin en önemli eseri Farsça, Türkçe ve Arapça şiirlerden oluşan Divan’ıdır. Bu eserin yazma nüshalarından biri Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi’nde (nr. 68), biri de İstanbul Arkeoloji Müzesi Kütüphanesi’ndedir (nr. 1184). Divan’da Hasbihâl-nâme adlı mesnevi, kasideler, gazeller, kıtalar, rübailer, terkîb-bentler, tercî‘-bentler ve müfretlerden oluşan çoğunluğu Farsça olmak üzere 94 Türkçe ve 1 Arapça şiir bulunmaktadır. 8719 beyit Farsça, 757 beyit Türkçe ve 6 beyit Arapça şiirin yer aldığı eserde Fatih Sultan Mehmet ve birçok devlet adamına sunulmuş kasideler yer almaktadır. Divan’ın Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi (nr. 68) nüshasında Doğu Türkçesi özellikleri göz önünde bulundurularak yazılan 240 beyitten oluşan 34 Türkçe şiir bulunmaktadır. Bu şiirlerin transkripsiyonlu metnini İsmail Ünver yayımlamıştır. Bu çalışmada da İstanbul Arkeoloji Müzesi Kütüphanesi’nde (nr. 1184) bulunan nüshada yer alan 517 beyitten oluşan 60 şiirin transkripsiyonu ilk defa yapılmaktadır.

Hâmidî-i Isfahânî, Dîvân, Türkçe Şiirler, Fatih Sultan Mehmet.