Türk edebiyatı, İslamiyet’ten önceki dönemden beri varlığını hem şiir hem de nesir sahasında devam ettirerek günümüze kadar gelmiştir. Türk edebiyat tarihinin en uzun dönemi ise bugün farklı adlarla ifade edilen klasik Türk edebiyatı dönemidir. Bu dönemde şiir ayrı bir öneme sahiptir. 13. yüzyıldan 19. yüzyılın sonuna kadar devam eden klasik Türk edebiyatında şiiri esas alan en önemli eser türleri divanlar, mesneviler ve şiir mecmualarıdır. Bunlar içinde değişik tertip özellikleri ve muhtevaya sahip olan şiir mecmuaları ayrı bir öneme sahiptir. Bu öneme istinaden son zamanlarda şiir mecmuaları üzerinde lisansüstü tezler, bilimsel makaleler ve müstakil kitap çalışmalarının sayısında bir hayli artış olmuştur. Üzerinde çalışılan ve müstakil bir kitap çalışması olarak yayımlanan mecmualardan biri de Topkapı Sarayı Kütüphanesi’nde Revan Yazma Eserler Bölümü 1968 numarada kayıtlı şiir mecmuasıdır. Bu çalışmada Nazîm Yahya’nın asıl adı “Mecmû’a-i Nazîm Li-Na’tın-Nebî Salla’llâhü ‘Aleyhi ve Sellem Bâ-Hatt-ı Ta’lîk” olan fakat “Topkapı Sarayı’nda Gül Kokulu Şiirler” adıyla yayımlanan çalışma hakkında bilgi verilmiş, bu eserde tespit edilen bazı eksiklikler ve okuma yanlışlıkları üzerinde değerlendirmelerde bulunulmuştur.

Klasik Türk edebiyatı, 18. yüzyıl, Nazîm, mecmua-i eş’âr.