Zenbûriyye şeyhlerinden Yahyâ Âgâh Efendi (Yahyâ Âgâh b. Sâlih İstânbûlî) (ö. 1912), yaşadığı dönemin velut müellifleri arasında yer almaktadır. Daha ziyade tarikat kültürüne dair yazmış olduğu eserlerle bilinen Yahyâ Âgâh Efendi’nin çeşitli konularda kaleme aldığı risaleleri bulunmaktadır. Çalışmamıza konu edindiğimiz Risâle-i Mi’râc-ı Sâlikân da onun namaz üzerine yazmış olduğu bir eseridir. Risâle-i Mi’râc-ı Sâlikân, namaz ve İslam’ın diğer şartlarının anlatıldığı risale ile güftelerden müteşekkil olan ve Yazmalar’da Mi’râc-ı Sâlihân ismiyle kayıtlı mecmuanın ilk risalesidir. Âgâh Efendi, tarikat merasimlerine dair kaleme aldığı Merâsim-i Usûl-i İkrâr u İlbâs risalesinin son kısmında yer alan Nakl-i Risâle-i Mi’râc-ı Sâlikîn notunda, ismini anmak ve bir pasajını nakletmek suretiyle bu eserinin varlığından söz etmiştir. Makalemizin konusunu teşkil eden bu risalede de Merâsim-i Usûl-i İkrâr u İlbâs’ın son kısmındaki 15 satırlık bu pasaj da dâhil olmak üzere toplam 13 sayfalık bir metin ve ketebe kaydı bulunmaktadır. Çalışmamızda bu noktada Risâle-i Mi’râc-ı Sâlikân’ın bahsi geçen mecmuada yer alan yayımlanmamış, tam metni üzerinde durulacaktır. Bu hususta öncelikle Risâle-i Mi’râc-ı Sâlikân’ın yer aldığı mecmua hakkında bilgi verilecek, ardından metnin biçim, dil ve muhteva özelliklerinden bahsedilecektir. Sonrasında metinde, namazın Miraç hadisesine benzetilerek ele alınması hususu incelenecek ve risalenin çeviri yazılı metni sunulacaktır.

Klasik Türk edebiyatı, tasavvuf edebiyatı, Yahyâ Âgâh Efendi, Namaz Risalesi, Mevlevî Hasan Nazîf Efendi.