Dil, en genel tanımıyla insanlar arasında iletişimi sağlayan bir araçtır. Aynı zamanda dil insanlar arasında ortak duygular, düşünceler oluşturur. Böylece insanları yığın olmaktan kurtarıp bir millet hâline getirir. Nesiller arasında kültür aktarımını sağlayarak millet hâline getirdiği insan topluluğunu geçmişe bağlar ve yine milletlere bir gelecek tasarımı sunar. Dolayısıyla dil en önemli millî kimlik kurucu değer olarak karşımıza çıkmaktadır. Bir milletin dilinin yok olması, o milletin de yok olması anlamına gelir. Güney Sibirya Bölgesi’nde Rusya Federasyonu’na bağlı Altay Özerk Cumhuriyeti’nde yaşayan Altay Türkleri, dilleri ve kültürleri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya bulunan bir Türk boyudur. Hemen tamamı Altay Türkçesi ve Rusça olmak üzere iki dilli olan Altay Türkleri için ana dili bilinci, dillerini ve kültürlerini yok olmaktan kurtaracak en önemli unsurdur. Ana dilinin korunması ve geliştirilmesi konusunda herkese önemli görevler düşmekle birlikte şair ve yazarların ana dili konusundaki tutumları ayrıca önem kazanmaktadır. Şair ve yazarlar dili işleyerek zenginleştirmenin yanı sıra halkta dil bilincinin oluşmasında da etkili olabilirler. Bu bağlamda, bu çalışmada çağdaş Altay edebiyatının önemli temsilcilerinden Lazar Kokışev, Boris Ukaçin ve Pasley Samık’ın ana dili temalı şiirleri ele alınmaktadır. Ana dili temalı şiirler üzerinden Altay Türklerinin ana dili ile ilgili tutumlarına yönelik çıkarımlarda bulunulmakta, ana dilinin önemine vurgu yapılmaktadır.

Çağdaş Altay şiiri, ana dili, dil bilinci.