Bu çalışmada farklı coğrafyalarda ve farklı zamanlarda yaşamış olan iki halk âşığının iptida redifi ile yazmış oldukları şiirleri incelenerek mukayese edilmeye çalışılmıştır. Şiirlerini genellikle dörtlüklerle ve hece ölçüsü ile yazan Seyrânî bu şiirini aruz vezni ile beyit şeklinde gazel türünde yazmıştır. Zaman zaman Bektaşilikle olan bağlantısı da dile getirilen Seyrânî, bu gazelinde Hz. Muhammet’ten bahsetmekte ve ona övgüler dile getirmektedir. Âşık Şenlik ise dîvânî türünde yazmış olduğu şiirini dörtlüklerle yazmış ve hece ölçüsünü kullanmıştır. Sünni gelenekten gelen ve yaşamında bu hassasiyeti ile öne çıkan Âşık Şenlik ise bu şiirinde Hz. Ali’den bahsetmekte ve ona övgüler dizmektedir. “Bir işe başlamak, başlangıç” anlamlarına gelen iptida kelimesi hem halk şiirinde hem de divan şiirinde zaman zaman redif olarak kullanılmaktadır. Bu iki şiirde de âşıklar kendi şiirlerinde iptida redifini kullanarak Hz. Muhammet’i ve Hz. Ali’yi başlangıca koymakta, onların bir şeylerin başlangıcı olduklarını ifade etmektedirler. Bu şiirlerin içeriği ve şekli, âşıkların ruh ve zihin dünyalarını yansıtması ve sanat anlayışlarını göstermesi açısısndan önemlidir.

Âşık Seyrânî, Âşık Şenlik, Hz. Muhammet, Hz. Ali, şiir.

In this study, the poems of two minstrel who lived in different geographies and at different times, written with “iptida” repeated voice, will be examined and compared. Seyrânî, who usually writes his poems with quatrains and syllabic meter, wrote this poem in the form of a ghazal with aruz prosody and couplet. Seyrânî, whose connection with Bektashism is also mentioned from time to time, in this ghazal of Hz. He talks about Muhammad and praises him. On the other hand, Âşık Şenlik wrote his poem in divani style with quatrains and used syllabic meter. Âşık Şenlik, who comes from the Sunni tradition and comes to the fore with this sensitivity in his life, is the Prophet in this poem. He talks about Ali and praises him. The word iptida, which means “to start a job, to begin”, is sometimes used as a redif in both folk poetry and divan poetry. In these two poems, the minstrels describe Hz. Muhammad and Hz. Ali. The minstrel express that they are the beginning of something. In terms of reflecting the spirit and mental worlds of the minstrel, the content of these poems and their preferences in terms of form are also important in terms of their understanding of art.

Ashik Seyrânî, Ashik Şenlik, Hz. Mohammed, Hz. Ali, poetry.